- saytal
- sif. məh. Boylu-buxunlu, enlikürək, bazburudlu; yekə, iri, sağlam. Saytal adam. – <Alo:> Qanlı hər adama əl vurmaz. O həmişə saytal axtarar, – dedi. S. R.. // İri, yekə, kök, ətli. Saytal qoç. – <Feyzi> sürünü saymamışdan qabaq on baş saytal quzulu qoyun seçib öz alaçığının yanına ötürmüşdü. B. Bayramov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.